ادامه مطلب
دلیل خشکسالی
آن روز‌ها هر وقت موهایت را باز می‌کردی باد وزیدن می‌گرفت! این خشکسالی بی دلیل نیست. و جز من هیچکس دلیلش را نمی‌داند! باد دل باخته بود. و تو موهایت را کوتاه کرده‌ای!
زخم مهربان
من زخم‌های بی‌نظیری به تن دارم اما تو مهربان‌ترینشان بودی عمیق‌ترینشان عزیزترین‌شان بعد از تو آدم‌ها تنها خراش‌های کوچکی بودند بر پوستم که هیچ کدامشان به پای تو نرسیدند به قلبم نرسیدند بعد از تو آدم‌ها تنها خراش‌های کوچکی بودند که تو را از یادم بِبَرند اما نَبُردند تو بعد از هر زخم تازه‌ای دوباره باز می‌گردی و هر بار عزیزتر از پیش هر بار عمیق‌تر ...
ادامه مطلب
از کفر من تا دین تو ...
از کفر من تا دین تو ، راهی به جز تردید نیست! دلخوش به فانوسم مکن ، اینجا مگر خورشید نیست؟ با حس ویرانی بیا … تا بشکند دیوار من چیزی نگفتن بهتر است ، تکرار طوطی وار من بی جستجو ایمان ما از جنس عادت می شود حتی عبادت بی عمل وَهمِ سعادت می شود با عشق آنسوی خطر ، جایی برای ترس نیست در انتهای موعظه … دیگر …
ادامه مطلب
حقا که هیچ نقص ندارد خدای تو
بوی بهشت می شنوم از صدای تو نازکتر از گُل است گُلِ گونه های تو ای در طنین نبض تو آهنگ قلب من ای بوی هر چه گل، نفس آشنای تو ای صورت تو آیه و آیینه ی خدا حقا که هیچ نقص ندارد خدای تو صد کهکشان ستاره و هفت آسمان حریر آورده ام که فرش کنم زیر پای تو رنگین کمانی از نخ باران تنیده ام تا تاب …
ادامه مطلب
امشب تمام عاشقان را دست به سر کن ...
امشب تمام عاشقان را دست‌به‌سر کن یک امشبی با من بمان با من سحر کن بشکن سرِ من کاسه‌ها و کوزه‌ها را کج کن کلاه! دستی بزن٬ مطرب خبر کن گل‌های شمعدانی همه شکلِ تو هستند رنگین‌کمان را بر سر زلفِ تو بستند تا طاقِ ابرویِ بتِ من تا به تا شد دُردی‌کِشان پیمانه‌هاشان را شکستند تو میر عشقی، عاشقان، بسیار داری پیغمبری، با جانِ عاشق کار داری یک چکه …
ادامه مطلب
گاهی گمان نمی‌کنی
گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود گاهی بساط عیش خودش جور می شود گاهی دگر، تهیه بدستور می شود گه جور می شود خود آن بی مقدمه گه با دو صد مقدمه ناجور می شود گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست …
ادامه مطلب
نوشته های اخیر
دسته بندی ها
درباره عمارت خاتون
آغوشِ گرمِ خشتهایِ قدیمی، جایی که زمان در پیچ وخمِ دیوارهایِ گِلی می‌رقصد. پنجره‌ها چشم به باغهایِ هزاررنگ دوخته‌اند، نسیم، عطرِ گل‌ها را از لبِ رود می‌دزدد و به اتاقهایِ پرازسکوت عمارت خاتون هدیه میدهد. فرش‌هایِ دستباف، نقشِ مهربانیِ گذشتگان را زنده میکنند، تاخچه‌هایِ سنتی، رازهایِ شب‌هایِ مهتابی را در سینه دارند. اینجا آوازِ آب، لالاییِ شب است و ستاره‌ها، چراغِ راهِ خیال. در سادگیِ بی‌تکلفش، گنجِ آرامش نهفته… گویی هر خشت، شعری است از زمین. عمـارت خاتون، نه تنها جایی برایِ ماندن، که آینه ایست تا تصویرِ آرامشِ گمشده‌یِ خویش را در آن بیابید… 🌿
پرسش و پاسخ
چرا باید عمارت خاتون را انتخاب کرد؟
چون اینجا، زمان در آجرهایِ گِلی میخزد تا شتابِ شهر را فراموش کنید. چون پنجره‌هایش رو به حیاطی است که نسیم، شعرِ پامچال‌ها را برایتان می‌خواند. چون فرش‌هایش، گرمایِ دست‌هایِ گذشتگان را نگه داشته و تاخچه‌هایِ سنتی، رازِ شب‌هایِ مهتابی را فاش میکنند.پامچال، شمعدانی، پیچک هر اتاق، گُلیست که با زبانِ طبیعت سخن می‌گوید: یکی در سادگیِ زمینی، یکی در شکوهِ آبی، یکی در عطرِ آتشین. اینجا ستاره‌ها مهماندارِ شب‌هایِ شما هستند، و آب، نوایِ جاودانه‌یِ آرامش را زمزمه می‌کند. عمارت خاتون، نه یک اقامتگاه، که پناهگاهِ دلتنگانِ زمین است… 🌙✨
